After War 2.1 [The Silver Story]
Act 15 (End 2.1)
-: 6 เดือนต่อมาหลังจากนั้น :-
"เรียร์ใกล้ถึงเวลาแล้วนิ ไปเยี่ยมกันหน่อยมั้ย" ดาเนะเข้ามาชวนซิลเวอร์ที่กำลังฝึกซ้อมอยู่
"เรียร์เหรอ ลาคลอดไปนานเหมือนกันนะ อยากเห็นหน้าลูกสาวเธอจัง"
ซิลเวอร์หยุดมือลง และเหมือนจะดัีใจเอามาก
ทั้งสองได้ อนุธาตโบลดาสออกไปเยี่ยมเรียร์ ที่หมู่บ้านกระต่ายซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับเขตป่าของเทพดิน
แล้วทั้งสองซึ่งไปถึงหมู่บ้าน เห็นเรียร์ที่อุ้มลูกสาวอยู่ ยืนรอพวกเขาสองคน
"น่ารักจัง!~" ทั้งสองเห็นทารกน้อย อดจิ้มแหย่เล่น และ เอ็นดูไม่ได้
"ดีจัง เด็กแข็งแรงแบบนี้" ซิลเวอร์ หันไปคุยกับเรียร์ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม
"ขอบคุณจ๊ะ " เรียร์ยิ้มให้ทั้งสองคน และลูกสาวของตน
"ชื่อของเด็กคนนี้ล่ะ ตั้งแล้วรึยัง" ดาเนะถามเรียร์พลางเปิดสมุดบันทึกที่เหมือนเตรียมชื่อไว้ให้
"เด็กคนนี้ เกิดในช่วงเวลาพระอาทิตย์ขึ้น แล้วยังมีสายลมพัดโอบอย่างอ่อนโยน"
เรียร์พรรณา ถึงช่วงเวลาที่ทารกน้อยได้ลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก
"ลูกสาวที่รักของแม่คนนี้มีชื่อ วินดี้..."เรียร์ เรียกชื่อลูกสาวของเธออย่างภูมิใจ
"ตูม !~ โครม !!"
รอบ ๆ หมู่บ้านมีบางอย่างบุกทำลายแนวกำแพงหมู่บ้าน จนถึงตัวหมู่บ้าน
และสิ่งที่มาบุกก็คือ Cutbot จำนวน 4 ตัว
"มากจากไหนเนี่ย!" ซิลเวอร์รับมือถ่วงเวลากับหุ่นทั้งสี่ตัว
ดาเนะ พยายาม พาชาวบ้านอพยพหนีไป แต่ช้าเกินไป อีกด้านก็โดนหุ่นยนต์ดักไว้เช่นกัน
ชาวบ้าน ค่อย ๆ ล้มหายตายจากไป จนหมด เหลือเพียง พวกเขา 4 คนเท่านั้น
"เรียร์! หนีไปก่อน !" ดาเนะ เข้าถ่วงเวลากับหุ่นแทนซิลเวอร์ช
ทั้งสองได้ อนุธาตโบลดาสออกไปเยี่ยมเรียร์ ที่หมู่บ้านกระต่ายซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับเขตป่าของเทพดิน
แล้วทั้งสองซึ่งไปถึงหมู่บ้าน เห็นเรียร์ที่อุ้มลูกสาวอยู่ ยืนรอพวกเขาสองคน
"น่ารักจัง!~" ทั้งสองเห็นทารกน้อย อดจิ้มแหย่เล่น และ เอ็นดูไม่ได้
"ดีจัง เด็กแข็งแรงแบบนี้" ซิลเวอร์ หันไปคุยกับเรียร์ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม
"ขอบคุณจ๊ะ " เรียร์ยิ้มให้ทั้งสองคน และลูกสาวของตน
"ชื่อของเด็กคนนี้ล่ะ ตั้งแล้วรึยัง" ดาเนะถามเรียร์พลางเปิดสมุดบันทึกที่เหมือนเตรียมชื่อไว้ให้
"เด็กคนนี้ เกิดในช่วงเวลาพระอาทิตย์ขึ้น แล้วยังมีสายลมพัดโอบอย่างอ่อนโยน"
เรียร์พรรณา ถึงช่วงเวลาที่ทารกน้อยได้ลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก
"ลูกสาวที่รักของแม่คนนี้มีชื่อ วินดี้..."เรียร์ เรียกชื่อลูกสาวของเธออย่างภูมิใจ
"ตูม !~ โครม !!"
รอบ ๆ หมู่บ้านมีบางอย่างบุกทำลายแนวกำแพงหมู่บ้าน จนถึงตัวหมู่บ้าน
และสิ่งที่มาบุกก็คือ Cutbot จำนวน 4 ตัว
"มากจากไหนเนี่ย!" ซิลเวอร์รับมือถ่วงเวลากับหุ่นทั้งสี่ตัว
ดาเนะ พยายาม พาชาวบ้านอพยพหนีไป แต่ช้าเกินไป อีกด้านก็โดนหุ่นยนต์ดักไว้เช่นกัน
ชาวบ้าน ค่อย ๆ ล้มหายตายจากไป จนหมด เหลือเพียง พวกเขา 4 คนเท่านั้น
"เรียร์! หนีไปก่อน !" ดาเนะ เข้าถ่วงเวลากับหุ่นแทนซิลเวอร์ช
ซิลเวอร์ พาเรียร์หนีเข้าไปยังบ้านหลังหนึ่ง และตัวเองก็คุ้มกันอยู้ข้างนอก
แต่ด้วยกำลังคนเดียว หุ่นยังคงเข้ามาหาซิลเวอร์ จนบ้านได้ถูกทำลาย
"เรียร์ !!!" ซิลเวอร์เข้าไปหาเรียร์ที่ออกจากบ้านอย่างหวุดหวิด
แล้วก็พบว่า เรียร์บาดเจ็บสาหัสเกินที่จะรักษาได้แล้ว
แล้ว เรียร์ก็ ส่งลูกสาวของเธอให้กับซิลเวอร์
"ซิลเวอร์.. จากนี้..ฝากดูแลเด็กคนนี้ด้วย"ทันทีที่ซิลเวอร์รับเด็กมา เรียร์ก็ได้จากไปอย่างสงบ
"เรียร์ !!!!! " และเขาก็วิ่งออกมาโดยไม่อาจจะหันหน้าได้อีกแล้วจนไปริมน้ำตก
ซิลเวอร์ กำลังจะหาทางอ้อมนั้น ก็เจอกับ มิซไซล์บอทที่กำลังระเบิดตัวเอง
"!!!" แล้วซิลเวอร์ ก็โดนระเบิดพักตกลงไปในน้ำตกไปพร้อมกับเด็กที่อุ้มอยู่
"ซิลเวอร์ !!!" นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่ซิลเวอร์ได้ยินก่อนจะจมลงในน้ำตก
"...."
ทุกอย่างได้สงบลง ชาวบ้านทุกคนไม่มีใครรอด ตัวหมู่บ้านได้ถูกทำลายหมดสิ้น
เหล่าสมาชิกอัลฟ่า ได้ตามหาตัวซิลเวอร์ตามทางแม่น้ำ
แล้วก็พบเขาอยู่ริมแม่น้ำใกล้ ๆ แคมป์ฝึกหัด
แต่... เด็กคนนั้น กลับหายสาบสูญ....
ซิลเวอร์ได้ฟื้นขึ้นมา แล้วมองหน้าทุกคน
"เด็กปลอดภัยใช่ไหม..." เขาถามทุกคน แต่ทุกคนกลับเงียบ
"ดาเนะ.. เด็กปลอดภัยใช่ไหม.."เขาหันไปถาม ดาเนะ แต่ก็เงียบเช่นกัน
"ซิลเวอร์.. ฉันขอโทษ... เด็กคนนั้นหายสาบสูญ..."ดาเนะตัดสินใจที่จะบอกกับซิลเวอร์
"ไม่จริงใช่ไหม ! มันไม่ตลกเลยนะ!" ซิลเวอร์ ดึงคอเสื้อดาเนะขึ้น
"เรียร์ฝากเด็กคนนั้นไว้กับฉัน แต่ฉันกลับ..."ซิลเวอร์ลดมือลงแล้ว ทรุดตัวลงสั่นไปทั้งตัว
"ไม่นะ............!~" สภาพจิตของซิลเวอร์ตอนนั้น บ้าคลั่งจนเหล่าสมาชิกอัลฟ่าต้องเข้ามาระงับ
-: 2 วันต่อมา :-
หลังนอนรักษาตัว ซิลเวอร์เก็บข้าวของทั้งหมด และกำลังเดินทางออกจากเมืองแสง
"จะไปแล้วเหรอ" ดาเนะเห็น ซิลเวอร์ที่กำลังจะออกจากเมืองแสง
"ฉัไม่สามารถปกป้องใครได้อีกแล้ว" แล้วซิลเวอร์ ก็หันหลังเดินทางออกจากเมืองแสง
"ซิลเวอร์.... คงจะพบกันอีกนะ.... "
-: 12 ปีต่อมา :-
ซิลเวอร์ได้กลับมาอีกครั้ง ตามคำสั่งของท่านอัลคาเซีย
ในช่วงเวลานั้น กลุ่มอัลฟ่าได้ยุบตัว และแยกย้ายไปหมดแล้ว
"....." ซิลเวอร์ เดินผ่านอิทารุสไปโดยไม่ได้พูดอะไร
แล้วซิลเวอร์ ก็เข้าพบ ท่านอัลคาเซีย ที่เรียกตัวเข้ากลับมา
"...." ซิลเวอร์ นิ่งเงียบ รอรับฟังคำสั่งอย่างเดียว
"เจ้าไม่คิดจะทักทาง ท่านอัลคาเซียหน่อยเรอะ" เรกกุอดเห็นท่าทีเย็นชาไม่ได้
"ช่างเขาเถอะ เรกกุ "ท่านอัลคาเซียห้ามเรกกุที่บ่นซิลเวอร์อยู่
"ซิลเวอร์ เราอยากให้เธอไปพบกลับคน ๆ หนึ่งพร้อม ๆ กับสำรวจเหมืองร้าง"
"หลังเธอได้เบาะแสที่เหมือนร้าง เธอก็จะได้พบกับคน ๆ นั้น"
"แล้วเธอจะรู้เป้าหมายที่แท้จริงของภารกิจที่เราจะมอบให้กับเธอ"
ท่านอัลคามอบภารกิจใหญ่ให้กลับซิลเวอร์ แต่ซิลเวอร์ยังคงเงียบอยู่
จากนั้น ซิลเวอร์ ก็ทำความเคราพเป็นพิธีแล้วก็ลงจากวังแสงไปที่เหมืองร้าง
หลังจากเขาพบร่องรอยการผนึกโกเดนคิง โดนเทพเซร่าและเขากำลังจะออกจากเหมืองนั้น
"นิโค่ ระวัง!" ซิลเวอร์ วิ่งไปตามเสียงเด็กน้อยทั้งสอง
และเขาก็ได้พบกับ.....
-: End AfterWar 2.1 [The Silver Story] :-
To be Continued
